De ervaring van Ingrid als creatief begeleidster

Ze liep al een tijdje met het idee rond dat ze vrijwilligerswerk wilde doen. Maar, wat dan, waar en wanneer? Toen ze op een dag Facebook opende en de vacature van creatief begeleidster bij het Leontienhuis zag, wist ze meteen: dit past bij mij. “Ik gun de deelnemers de rust, ontspanning en persoonlijke groei die ik ervaar als ik creatief bezig ben.”

Een doelgroep met kansen

Tot het moment dat ze met het Leontienhuis in aanraking kwam, was de wereld van eetstoornissen onbekend voor Ingrid. De doelgroep triggerde haar. “Vaak jonge meiden, die nog aan het begin van hun leven staan. Of vrouwen die er middenin staan. Een doelgroep die in ieder geval volop in ontwikkeling is, een toekomst heeft.” En dat zag Ingrid wel zitten. “Ik wilde daarbij graag iets betekenen voor de samenleving, waarbij ik ook mijn talenten optimaal kon inzetten.”

Tekenen en schilderen zijn altijd al haar hobby’s geweest. Sinds 2010 heeft Ingrid daar ook haar werk van gemaakt, met een eigen bedrijf. “Muurschilderingen, schilderijen, grime, face- en bodypainting. Ik doe van alles.” De 50-jarige Ingrid is een echte aanpakker. “Ik daag mezelf graag uit en probeer altijd nieuwe dingen. Creatief bezig zijn geeft me rust en ontspanning. En is goed voor mijn persoonlijke ontwikkeling.” 

“Ik was meteen onder de indruk van het creatief atelier”

Via de Leontien Ladies Ride (een fietstocht onder leiding van Leontien om zo veel mogelijk vrouwen in beweging te krijgen, nu: Ladies Ride) kende ze het Leontienhuis. “Ik was al eens in het creatief atelier geweest. Toen was ik al onder de indruk van de ruimte. Ik weet nog wat ik dacht toen ik in de deuropening stond: wat gaaf om hier te mogen werken.” Maar toen had ze nog niet de ruimte in haar agenda om tijd te maken voor vrijwilligerswerk. Toen ze haar grime-opleiding afrondde, veranderde dat. “Ik volgde het Leontienhuis nog steeds via Facebook en zo zag ik de vacature van creatief begeleidster. Ik stuurde een berichtje en kreeg meteen een positieve reactie terug dat ik welkom was.”

Leren anticiperen

En zo ging Ingrid aan de slag, met al haar enthousiasme en gedrevenheid. “Voor mij is het vanzelfsprekend om gewoon dingen te doen, nieuwe materialen en technieken uit te proberen en dan zien wat er gebeurt. Vooral genieten van het creatieve proces, daarvan leren, ontdekken en verder ontwikkelen.” Ingrid leerde anticiperen en reageren op stemmingen en situaties. “Dat is per persoon en per keer weer anders. De ene persoon is heel introvert, de ander praat makkelijk. En iedereen zit weer in een andere fase van herstel.” 

Vertrouwen winnen

Als creatief begeleidster is Ingrid niet inhoudelijk betrokken bij het herstelproces van de mensen die bij het Leontienhuis komen. “Ik weet dus niet precies wat er speelt. Dat hoeft ook niet. Het gaat er mij om dat ik ze help ‘even uit hun hoofd te komen’, door creatief bezig te zijn. Om te leren uit hun comfortzone te stappen. Durven te experimenteren en hun fantasie te gebruiken, zonder meteen prestatiegericht bezig te zijn.” Daarbij heeft ze veel geduld en investeert ze in vertrouwen. “Als mensen vaker terugkomen, dan kan ik een band opbouwen. Bij nieuwe mensen is het altijd even aftasten. Ik ben eigenlijk continu aan het afwegen: waar heb ik mee te maken en hoe reageer ik hierop?” Een vrij intensieve taak, maar het geeft haar ook veel voldoening. “Laatst kreeg ik bijvoorbeeld een berichtje van een bezoeker, dat ze het zo fijn vond dat ik haar hielp uit haar comfortzone te stappen. Daar doe je het voor.”

Perfectionisme, faalangst en onzekerheid

Uitdagingen waar veel mensen met een eetstoornis volgens haar mee worstelen in het creatief atelier, zijn perfectionisme, faalangst en onzekerheid. “Alles moet perfect. Het is niet snel goed genoeg. ‘Dat kan ik toch niet’, hoor ik vaak. Terwijl ze soms de mooiste dingen maken, maar dat zien ze zelf niet altijd.” Soms kiest ze ervoor om iemand naar eigen inzien aan de slag te laten gaan, de andere keer probeert ze iemand juist te prikkelen. “Om met een ander materiaal te werken of iets nieuws uit te proberen. Het is een kwestie van aanvoelen, denk ik. De één staat daar meer voor open dan de ander.” Ingrid vindt het fijn dat er persoonlijke aandacht is voor de bezoekers in het creatief atelier. “Dat we ze ook op creatief gebied erkenning en waardering geven en motiveren wanneer dat nodig is. Het gaat mij er om dat ze even niet bezig zijn met hun eetstoornis. Dan is mijn dag geslaagd.”

“Iedere stap is er één”

Creatief bezig zijn in het atelier van het Leontienhuis is niet alleen leerzaam voor mensen met een eetstoornis. “Ook ik leer er weer van.” Het inspireerde Ingrid om een cursus creatieve therapie te volgen. “En ik vind het fijn om een bijdrage te kunnen leveren aan het herstel van de mensen die bij ons komen. Ook al is mijn aandeel misschien maar heel erg klein. Iedere stap is er één.”